Арапскиот термин улама, арамејски: علماء 'Улам', еднина عالم'Ālim, "научник", буквално "научени", исто така напишани улема, женски: алимах [еднина] и улума [множина]), според Енциклопедија на исламот (2000), во нејзиното првобитно значење "означува научници од речиси сите дисциплини". Поконкретно, во контекст на сунитскиот ислам, уламите се сметаат за "старатели, предавачи и толкувачи на верско знаење, исламска доктрина и закон". Со долгогодишна традиција, уламите се школуваат во религиозни институции (медреса). Куранот, суннетот (автентичен хадис), qiyas (аналогно размислување, за сунитски ислам) или 'aql ("дијалектичко размислување", за шиитски ислам), ijma (правен консензус) се извори на традиционалниот исламски закон. Со текот на времето, интелектуалниот дискурс и учењата на уламите значително придонесоа за дебатите во муслиманската јавна сфера, и сеуште го прават тоа до денешен ден. Сè повеќе, традиционалните изучувачи на исламот стануваат истакнати актери во современите муслимански општества и политика. [Ислам][Принципи на исламската јуриспруденција][Fiqh][Ijtihad][Madhhab][Мадраса][Qiyas][Taghut][Муфтија][Ајатолах][Тафсир][Qadi][Marabout][Mu 'adhin][Хаџи][Sahabah][Сунитски ислам][Хадис][Шеријат] |