Графен е алотроп (форма) на јаглерод кој се состои од еден слој на јаглеродни атоми наредени во хексагонална решетка. Тоа е основниот структурен елемент на многу други алотропи на јаглерод, како графит, јаглен, јаглеродни наноцевки и фулерини.
Може да се смета како бесконечно голема ароматична молекула, врвен случај на семејството на рамни полициклични ароматични јаглеводороди. Графенот има многу необични особини. Тоа е најсилниот материјал кој некогаш бил тестиран, ефикасно спроведува топлина и електрична енергија и е речиси транспарентен. Графенот покажува голем и нелинеарен дијамагнетизам, кој е поголем од оној на графитот, и може да се левитира со неодимиумски магнети. Научниците теоризираа за графен со години. Тоа беше ненамерно произведено во мали количини со векови, преку употреба на моливи и други слични графитни апликации. Првично беше забележан во електронските микроскопи во 1962 година, но беше проучен само додека бил поддржан на метални површини. Материјалот подоцна беше повторно откриен, изолиран и карактеризиран во 2004 година од Андре Геим и Константин Новоселов на Универзитетот во Манчестер. Истражувањата биле информирани од постоечките теоретски описи на неговиот состав, структура и својства. Ова дело резултираше со две победи на Нобеловата награда за физика во 2010 година "за ваков експеримент во врска со дводимензионалниот материјал графин". [Графит][Јаглерод][Јаглен][Јаглерод наноцевки][Фулер][Електронски микроскоп][Нобелова награда за физика] |